
De todo, hasta de este tratamiento tópico y vanal del amor y del sexo tántrico, sosa e inconvincentemente actuado, se pueden guardar tesoritos. Yo te he reservado, para cuando aparezcas (porque ahora sé de nuevo que vendrás a mi vida -aunque siga sin saber cuándo, ni en qué forma, ni en qué esencia, y te siga confundiendo con esos anticipos en que te encarnas para que yo te saboree apenas-), unos poquititos (más ha sido imposible miraquesmala): una cama con repisa decorada y con ventana, como la de Elvira; la estantería entera de la abuela bruja (a saber por qué bruja); la empanadilla caminando deprimida; unas poquitas frases-imagos no del todo rescatables pero tampoco del todo desechables:
Si la tierra dejara de atraer a las aguas del mar, los mares se elevarían y fluirían hacia la luna.
A veces una caída puede dejarte en el paraíso.
Nos besamos sobre las nubes.
¿A tu lado se hubiera muerto igual?
El patio se llenó de frases de amor entrecortadas
No quiero morir sin antes sentir un amor así
Todas las debilidades del hombre se deben a formas defectuosas de amar.
He muerto en mí y vivo por ti. Si me amo, te amo, y si te amo, me amo.
En la vida estarás siempre diciendo adiós. Que eso no te impida amar.
Este poemita-paradoja de Rumi, poeta afgano, del s. XIII, fundador de los Derviches Girovagos:
Hay un mar que no está lejos de nosotros; es invisible, pero no está oculto. Está prohibido hablar de él, pero, al mismo tiempo, es un pecado y un indicio de ingratitud no hacerlo.
Y, sobre todo, estas dos joyitas musicales que un día bailaré contigo:
Um pincelada, Césaria en dos versiones, con Dorota Miśkiewicz y con Mari, de Chambao:
Quel flor qu'tita murchá
Quel criancá qu'tita tchorá
Quel nuvem qu'tita passá
É sodade ...
É tristeza ...
É lembranca di nha infância
É fantasia daquel mesa
Recheode de côsa sabe
Pa consolá nha fraqueza
É lembranca di nha infância
É fantasia daquel mesa
Recheode de côsa sabe
Pa consolá nha fraqueza
Cette fleur qui se fane
Cet enfant qui pleure
Ce nuage qui passe
C'est de la nostalgie
De la tristesse
C'est l'odeur de mon enfance
C'est le mensonge de cette table
Remplie de bonnes choses
Pour consoler ma faim
É lembranca di nha infância
É fantasia daquel mesa
Recheode de côsa sabe
Pa consolá nha fraqueza
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Le monde change
Mon histoire restera
É lembranca di nha infância
É fantasia daquel mesa
Recheode de côsa sabe
Pa consolá nha fraqueza
Le monde change
Mon histoire restera
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
Mundo ta mudá
Ma nha estoria ta f'cá
No hay comentarios :
Publicar un comentario